Wednesday, June 3, 2009

سوره‌ی ِ 8 : اَنفال

( مدنی ؛ 75 آيه )

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
يَسْأَلُونَكَ عَنِ الأَنفَالِ قُلِ الأَنفَالُ لِلّهِ وَالرَّسُولِ فَاتَّقُواْ اللّهَ وَأَصْلِحُواْ ذَاتَ بِيْنِكُمْ وَأَطِيعُواْ اللّهَ وَرَسُولَهُ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ ﴿1﴾
إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ إِذَا ذُكِرَ اللّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَإِذَا تُلِيَتْ عَلَيْهِمْ آيَاتُهُ زَادَتْهُمْ إِيمَانًا وَعَلَى رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ ﴿2﴾
الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاَةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ ﴿3﴾
أُوْلَئِكَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقًّا لَّهُمْ دَرَجَاتٌ عِندَ رَبِّهِمْ وَمَغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِيمٌ ﴿4﴾
كَمَا أَخْرَجَكَ رَبُّكَ مِن بَيْتِكَ بِالْحَقِّ وَإِنَّ فَرِيقاً مِّنَ الْمُؤْمِنِينَ لَكَارِهُونَ ﴿5﴾
يُجَادِلُونَكَ فِي الْحَقِّ بَعْدَمَا تَبَيَّنَ كَأَنَّمَا يُسَاقُونَ إِلَى الْمَوْتِ وَهُمْ يَنظُرُونَ ﴿6﴾
وَإِذْ يَعِدُكُمُ اللّهُ إِحْدَى الطَّائِفَتِيْنِ أَنَّهَا لَكُمْ وَتَوَدُّونَ أَنَّ غَيْرَ ذَاتِ الشَّوْكَةِ تَكُونُ لَكُمْ وَيُرِيدُ اللّهُ أَن يُحِقَّ الحَقَّ بِكَلِمَاتِهِ وَيَقْطَعَ دَابِرَ الْكَافِرِينَ ﴿7﴾
لِيُحِقَّ الْحَقَّ وَيُبْطِلَ الْبَاطِلَ وَلَوْ كَرِهَ الْمُجْرِمُونَ ﴿8﴾
إِذْ تَسْتَغِيثُونَ رَبَّكُمْ فَاسْتَجَابَ لَكُمْ أَنِّي مُمِدُّكُم بِأَلْفٍ مِّنَ الْمَلآئِكَةِ مُرْدِفِينَ ﴿9﴾
وَمَا جَعَلَهُ اللّهُ إِلاَّ بُشْرَى وَلِتَطْمَئِنَّ بِهِ قُلُوبُكُمْ وَمَا النَّصْرُ إِلاَّ مِنْ عِندِ اللّهِ إِنَّ اللّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ ﴿10﴾
إِذْ يُغَشِّيكُمُ النُّعَاسَ أَمَنَةً مِّنْهُ وَيُنَزِّلُ عَلَيْكُم مِّن السَّمَاء مَاء لِّيُطَهِّرَكُم بِهِ وَيُذْهِبَ عَنكُمْ رِجْزَ الشَّيْطَانِ وَلِيَرْبِطَ عَلَى قُلُوبِكُمْ وَيُثَبِّتَ بِهِ الأَقْدَامَ ﴿11﴾
إِذْ يُوحِي رَبُّكَ إِلَى الْمَلآئِكَةِ أَنِّي مَعَكُمْ فَثَبِّتُواْ الَّذِينَ آمَنُواْ سَأُلْقِي فِي قُلُوبِ الَّذِينَ كَفَرُواْ الرَّعْبَ فَاضْرِبُواْ فَوْقَ الأَعْنَاقِ وَاضْرِبُواْ مِنْهُمْ كُلَّ بَنَانٍ ﴿12﴾
ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ شَآقُّواْ اللّهَ وَرَسُولَهُ وَمَن يُشَاقِقِ اللّهَ وَرَسُولَهُ فَإِنَّ اللّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ ﴿13﴾
ذَلِكُمْ فَذُوقُوهُ وَأَنَّ لِلْكَافِرِينَ عَذَابَ النَّارِ ﴿14﴾
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ إِذَا لَقِيتُمُ الَّذِينَ كَفَرُواْ زَحْفاً فَلاَ تُوَلُّوهُمُ الأَدْبَارَ ﴿15﴾
وَمَن يُوَلِّهِمْ يَوْمَئِذٍ دُبُرَهُ إِلاَّ مُتَحَرِّفاً لِّقِتَالٍ أَوْ مُتَحَيِّزاً إِلَى فِئَةٍ فَقَدْ بَاء بِغَضَبٍ مِّنَ اللّهِ وَمَأْوَاهُ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ ﴿16﴾
فَلَمْ تَقْتُلُوهُمْ وَلَكِنَّ اللّهَ قَتَلَهُمْ وَمَا رَمَيْتَ إِذْ رَمَيْتَ وَلَكِنَّ اللّهَ رَمَى وَلِيُبْلِيَ الْمُؤْمِنِينَ مِنْهُ بَلاء حَسَناً إِنَّ اللّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ ﴿17﴾
ذَلِكُمْ وَأَنَّ اللّهَ مُوهِنُ كَيْدِ الْكَافِرِينَ ﴿18﴾
إِن تَسْتَفْتِحُواْ فَقَدْ جَاءكُمُ الْفَتْحُ وَإِن تَنتَهُواْ فَهُوَ خَيْرٌ لَّكُمْ وَإِن تَعُودُواْ نَعُدْ وَلَن تُغْنِيَ عَنكُمْ فِئَتُكُمْ شَيْئًا وَلَوْ كَثُرَتْ وَأَنَّ اللّهَ مَعَ الْمُؤْمِنِينَ ﴿19﴾
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ أَطِيعُواْ اللّهَ وَرَسُولَهُ وَلاَ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَأَنتُمْ تَسْمَعُونَ ﴿20﴾
وَلاَ تَكُونُواْ كَالَّذِينَ قَالُوا سَمِعْنَا وَهُمْ لاَ يَسْمَعُونَ ﴿21﴾
إِنَّ شَرَّ الدَّوَابَّ عِندَ اللّهِ الصُّمُّ الْبُكْمُ الَّذِينَ لاَ يَعْقِلُونَ ﴿22﴾
وَلَوْ عَلِمَ اللّهُ فِيهِمْ خَيْرًا لَّأسْمَعَهُمْ وَلَوْ أَسْمَعَهُمْ لَتَوَلَّواْ وَّهُم مُّعْرِضُونَ ﴿23﴾
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اسْتَجِيبُواْ لِلّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُم لِمَا يُحْيِيكُمْ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ وَأَنَّهُ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ ﴿24﴾
وَاتَّقُواْ فِتْنَةً لاَّ تُصِيبَنَّ الَّذِينَ ظَلَمُواْ مِنكُمْ خَآصَّةً وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ ﴿25﴾
وَاذْكُرُواْ إِذْ أَنتُمْ قَلِيلٌ مُّسْتَضْعَفُونَ فِي الأَرْضِ تَخَافُونَ أَن يَتَخَطَّفَكُمُ النَّاسُ فَآوَاكُمْ وَأَيَّدَكُم بِنَصْرِهِ وَرَزَقَكُم مِّنَ الطَّيِّبَاتِ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ ﴿26﴾
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَخُونُواْ اللّهَ وَالرَّسُولَ وَتَخُونُواْ أَمَانَاتِكُمْ وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿27﴾
وَاعْلَمُواْ أَنَّمَا أَمْوَالُكُمْ وَأَوْلاَدُكُمْ فِتْنَةٌ وَأَنَّ اللّهَ عِندَهُ أَجْرٌ عَظِيمٌ ﴿28﴾
يِا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ إَن تَتَّقُواْ اللّهَ يَجْعَل لَّكُمْ فُرْقَاناً وَيُكَفِّرْ عَنكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ وَاللّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ ﴿29﴾
وَإِذْ يَمْكُرُ بِكَ الَّذِينَ كَفَرُواْ لِيُثْبِتُوكَ أَوْ يَقْتُلُوكَ أَوْ يُخْرِجُوكَ وَيَمْكُرُونَ وَيَمْكُرُ اللّهُ وَاللّهُ خَيْرُ الْمَاكِرِينَ ﴿30﴾
وَإِذَا تُتْلَى عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا قَالُواْ قَدْ سَمِعْنَا لَوْ نَشَاء لَقُلْنَا مِثْلَ هَذَا إِنْ هَذَا إِلاَّ أَسَاطِيرُ الأوَّلِينَ ﴿31﴾
وَإِذْ قَالُواْ اللَّهُمَّ إِن كَانَ هَذَا هُوَ الْحَقَّ مِنْ عِندِكَ فَأَمْطِرْ عَلَيْنَا حِجَارَةً مِّنَ السَّمَاء أَوِ ائْتِنَا بِعَذَابٍ أَلِيمٍ ﴿32﴾
وَمَا كَانَ اللّهُ لِيُعَذِّبَهُمْ وَأَنتَ فِيهِمْ وَمَا كَانَ اللّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَهُمْ يَسْتَغْفِرُونَ ﴿33﴾
وَمَا لَهُمْ أَلاَّ يُعَذِّبَهُمُ اللّهُ وَهُمْ يَصُدُّونَ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَمَا كَانُواْ أَوْلِيَاءهُ إِنْ أَوْلِيَآؤُهُ إِلاَّ الْمُتَّقُونَ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لاَ يَعْلَمُونَ ﴿34﴾
وَمَا كَانَ صَلاَتُهُمْ عِندَ الْبَيْتِ إِلاَّ مُكَاء وَتَصْدِيَةً فَذُوقُواْ الْعَذَابَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُونَ ﴿35﴾
إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ يُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ لِيَصُدُّواْ عَن سَبِيلِ اللّهِ فَسَيُنفِقُونَهَا ثُمَّ تَكُونُ عَلَيْهِمْ حَسْرَةً ثُمَّ يُغْلَبُونَ وَالَّذِينَ كَفَرُواْ إِلَى جَهَنَّمَ يُحْشَرُونَ ﴿36﴾
لِيَمِيزَ اللّهُ الْخَبِيثَ مِنَ الطَّيِّبِ وَيَجْعَلَ الْخَبِيثَ بَعْضَهُ عَلَىَ بَعْضٍ فَيَرْكُمَهُ جَمِيعاً فَيَجْعَلَهُ فِي جَهَنَّمَ أُوْلَئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ ﴿37﴾
قُل لِلَّذِينَ كَفَرُواْ إِن يَنتَهُواْ يُغَفَرْ لَهُم مَّا قَدْ سَلَفَ وَإِنْ يَعُودُواْ فَقَدْ مَضَتْ سُنَّةُ الأَوَّلِينِ ﴿38﴾
وَقَاتِلُوهُمْ حَتَّى لاَ تَكُونَ فِتْنَةٌ وَيَكُونَ الدِّينُ كُلُّهُ لِلّه فَإِنِ انتَهَوْاْ فَإِنَّ اللّهَ بِمَا يَعْمَلُونَ بَصِيرٌ ﴿39﴾
وَإِن تَوَلَّوْاْ فَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ مَوْلاَكُمْ نِعْمَ الْمَوْلَى وَنِعْمَ النَّصِيرُ ﴿40﴾
وَاعْلَمُواْ أَنَّمَا غَنِمْتُم مِّن شَيْءٍ فَأَنَّ لِلّهِ خُمُسَهُ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِي الْقُرْبَى وَالْيَتَامَى وَالْمَسَاكِينِ وَابْنِ السَّبِيلِ إِن كُنتُمْ آمَنتُمْ بِاللّهِ وَمَا أَنزَلْنَا عَلَى عَبْدِنَا يَوْمَ الْفُرْقَانِ يَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعَانِ وَاللّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿41﴾
إِذْ أَنتُم بِالْعُدْوَةِ الدُّنْيَا وَهُم بِالْعُدْوَةِ الْقُصْوَى وَالرَّكْبُ أَسْفَلَ مِنكُمْ وَلَوْ تَوَاعَدتَّمْ لاَخْتَلَفْتُمْ فِي الْمِيعَادِ وَلَكِن لِّيَقْضِيَ اللّهُ أَمْراً كَانَ مَفْعُولاً لِّيَهْلِكَ مَنْ هَلَكَ عَن بَيِّنَةٍ وَيَحْيَى مَنْ حَيَّ عَن بَيِّنَةٍ وَإِنَّ اللّهَ لَسَمِيعٌ عَلِيمٌ ﴿42﴾
إِذْ يُرِيكَهُمُ اللّهُ فِي مَنَامِكَ قَلِيلاً وَلَوْ أَرَاكَهُمْ كَثِيرًا لَّفَشِلْتُمْ وَلَتَنَازَعْتُمْ فِي الأَمْرِ وَلَكِنَّ اللّهَ سَلَّمَ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ ﴿43﴾
وَإِذْ يُرِيكُمُوهُمْ إِذِ الْتَقَيْتُمْ فِي أَعْيُنِكُمْ قَلِيلاً وَيُقَلِّلُكُمْ فِي أَعْيُنِهِمْ لِيَقْضِيَ اللّهُ أَمْرًا كَانَ مَفْعُولاً وَإِلَى اللّهِ تُرْجَعُ الأمُورُ ﴿44﴾
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ إِذَا لَقِيتُمْ فِئَةً فَاثْبُتُواْ وَاذْكُرُواْ اللّهَ كَثِيرًا لَّعَلَّكُمْ تُفْلَحُونَ ﴿45﴾
وَأَطِيعُواْ اللّهَ وَرَسُولَهُ وَلاَ تَنَازَعُواْ فَتَفْشَلُواْ وَتَذْهَبَ رِيحُكُمْ وَاصْبِرُواْ إِنَّ اللّهَ مَعَ الصَّابِرِينَ ﴿46﴾
وَلاَ تَكُونُواْ كَالَّذِينَ خَرَجُواْ مِن دِيَارِهِم بَطَرًا وَرِئَاء النَّاسِ وَيَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللّهِ وَاللّهُ بِمَا يَعْمَلُونَ مُحِيطٌ ﴿47﴾
وَإِذْ زَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ وَقَالَ لاَ غَالِبَ لَكُمُ الْيَوْمَ مِنَ النَّاسِ وَإِنِّي جَارٌ لَّكُمْ فَلَمَّا تَرَاءتِ الْفِئَتَانِ نَكَصَ عَلَى عَقِبَيْهِ وَقَالَ إِنِّي بَرِيءٌ مِّنكُمْ إِنِّي أَرَى مَا لاَ تَرَوْنَ إِنِّيَ أَخَافُ اللّهَ وَاللّهُ شَدِيدُ الْعِقَابِ ﴿48﴾
إِذْ يَقُولُ الْمُنَافِقُونَ وَالَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ غَرَّ هَؤُلاء دِينُهُمْ وَمَن يَتَوَكَّلْ عَلَى اللّهِ فَإِنَّ اللّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ ﴿49﴾
وَلَوْ تَرَى إِذْ يَتَوَفَّى الَّذِينَ كَفَرُواْ الْمَلآئِكَةُ يَضْرِبُونَ وُجُوهَهُمْ وَأَدْبَارَهُمْ وَذُوقُواْ عَذَابَ الْحَرِيقِ ﴿50﴾
ذَلِكَ بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيكُمْ وَأَنَّ اللّهَ لَيْسَ بِظَلاَّمٍ لِّلْعَبِيدِ ﴿51﴾
كَدَأْبِ آلِ فِرْعَوْنَ وَالَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ كَفَرُواْ بِآيَاتِ اللّهِ فَأَخَذَهُمُ اللّهُ بِذُنُوبِهِمْ إِنَّ اللّهَ قَوِيٌّ شَدِيدُ الْعِقَابِ ﴿52﴾
ذَلِكَ بِأَنَّ اللّهَ لَمْ يَكُ مُغَيِّرًا نِّعْمَةً أَنْعَمَهَا عَلَى قَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّرُواْ مَا بِأَنفُسِهِمْ وَأَنَّ اللّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ ﴿53﴾
كَدَأْبِ آلِ فِرْعَوْنَ وَالَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ كَذَّبُواْ بآيَاتِ رَبِّهِمْ فَأَهْلَكْنَاهُم بِذُنُوبِهِمْ وَأَغْرَقْنَا آلَ فِرْعَونَ وَكُلٌّ كَانُواْ ظَالِمِينَ ﴿54﴾
إِنَّ شَرَّ الدَّوَابِّ عِندَ اللّهِ الَّذِينَ كَفَرُواْ فَهُمْ لاَ يُؤْمِنُونَ ﴿55﴾
الَّذِينَ عَاهَدتَّ مِنْهُمْ ثُمَّ يَنقُضُونَ عَهْدَهُمْ فِي كُلِّ مَرَّةٍ وَهُمْ لاَ يَتَّقُونَ ﴿56﴾
فَإِمَّا تَثْقَفَنَّهُمْ فِي الْحَرْبِ فَشَرِّدْ بِهِم مَّنْ خَلْفَهُمْ لَعَلَّهُمْ يَذَّكَّرُونَ ﴿57﴾
وَإِمَّا تَخَافَنَّ مِن قَوْمٍ خِيَانَةً فَانبِذْ إِلَيْهِمْ عَلَى سَوَاء إِنَّ اللّهَ لاَ يُحِبُّ الخَائِنِينَ ﴿58﴾
وَلاَ يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ سَبَقُواْ إِنَّهُمْ لاَ يُعْجِزُونَ ﴿59﴾
وَأَعِدُّواْ لَهُم مَّا اسْتَطَعْتُم مِّن قُوَّةٍ وَمِن رِّبَاطِ الْخَيْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدْوَّ اللّهِ وَعَدُوَّكُمْ وَآخَرِينَ مِن دُونِهِمْ لاَ تَعْلَمُونَهُمُ اللّهُ يَعْلَمُهُمْ وَمَا تُنفِقُواْ مِن شَيْءٍ فِي سَبِيلِ اللّهِ يُوَفَّ إِلَيْكُمْ وَأَنتُمْ لاَ تُظْلَمُونَ ﴿60﴾
وَإِن جَنَحُواْ لِلسَّلْمِ فَاجْنَحْ لَهَا وَتَوَكَّلْ عَلَى اللّهِ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ ﴿61﴾
وَإِن يُرِيدُواْ أَن يَخْدَعُوكَ فَإِنَّ حَسْبَكَ اللّهُ هُوَ الَّذِيَ أَيَّدَكَ بِنَصْرِهِ وَبِالْمُؤْمِنِينَ ﴿62﴾
وَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِهِمْ لَوْ أَنفَقْتَ مَا فِي الأَرْضِ جَمِيعاً مَّا أَلَّفَتْ بَيْنَ قُلُوبِهِمْ وَلَكِنَّ اللّهَ أَلَّفَ بَيْنَهُمْ إِنَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ ﴿63﴾
يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ حَسْبُكَ اللّهُ وَمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ ﴿64﴾
يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ حَرِّضِ الْمُؤْمِنِينَ عَلَى الْقِتَالِ إِن يَكُن مِّنكُمْ عِشْرُونَ صَابِرُونَ يَغْلِبُواْ مِئَتَيْنِ وَإِن يَكُن مِّنكُم مِّئَةٌ يَغْلِبُواْ أَلْفًا مِّنَ الَّذِينَ كَفَرُواْ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لاَّ يَفْقَهُونَ ﴿65﴾
الآنَ خَفَّفَ اللّهُ عَنكُمْ وَعَلِمَ أَنَّ فِيكُمْ ضَعْفًا فَإِن يَكُن مِّنكُم مِّئَةٌ صَابِرَةٌ يَغْلِبُواْ مِئَتَيْنِ وَإِن يَكُن مِّنكُمْ أَلْفٌ يَغْلِبُواْ أَلْفَيْنِ بِإِذْنِ اللّهِ وَاللّهُ مَعَ الصَّابِرِينَ ﴿66﴾
مَا كَانَ لِنَبِيٍّ أَن يَكُونَ لَهُ أَسْرَى حَتَّى يُثْخِنَ فِي الأَرْضِ تُرِيدُونَ عَرَضَ الدُّنْيَا وَاللّهُ يُرِيدُ الآخِرَةَ وَاللّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ ﴿67﴾
لَّوْلاَ كِتَابٌ مِّنَ اللّهِ سَبَقَ لَمَسَّكُمْ فِيمَا أَخَذْتُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ ﴿68﴾
فَكُلُواْ مِمَّا غَنِمْتُمْ حَلاَلاً طَيِّبًا وَاتَّقُواْ اللّهَ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ ﴿69﴾
يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُل لِّمَن فِي أَيْدِيكُم مِّنَ الأَسْرَى إِن يَعْلَمِ اللّهُ فِي قُلُوبِكُمْ خَيْرًا يُؤْتِكُمْ خَيْرًا مِّمَّا أُخِذَ مِنكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ وَاللّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ ﴿70﴾
وَإِن يُرِيدُواْ خِيَانَتَكَ فَقَدْ خَانُواْ اللّهَ مِن قَبْلُ فَأَمْكَنَ مِنْهُمْ وَاللّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ ﴿71﴾
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُواْ وَهَاجَرُواْ وَجَاهَدُواْ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَالَّذِينَ آوَواْ وَّنَصَرُواْ أُوْلَئِكَ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاء بَعْضٍ وَالَّذِينَ آمَنُواْ وَلَمْ يُهَاجِرُواْ مَا لَكُم مِّن وَلاَيَتِهِم مِّن شَيْءٍ حَتَّى يُهَاجِرُواْ وَإِنِ اسْتَنصَرُوكُمْ فِي الدِّينِ فَعَلَيْكُمُ النَّصْرُ إِلاَّ عَلَى قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُم مِّيثَاقٌ وَاللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ ﴿72﴾
وَالَّذينَ كَفَرُواْ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاء بَعْضٍ إِلاَّ تَفْعَلُوهُ تَكُن فِتْنَةٌ فِي الأَرْضِ وَفَسَادٌ كَبِيرٌ ﴿73﴾
وَالَّذِينَ آمَنُواْ وَهَاجَرُواْ وَجَاهَدُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَالَّذِينَ آوَواْ وَّنَصَرُواْ أُولَئِكَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقًّا لَّهُم مَّغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِيمٌ ﴿74﴾
وَالَّذِينَ آمَنُواْ مِن بَعْدُ وَهَاجَرُواْ وَجَاهَدُواْ مَعَكُمْ فَأُوْلَئِكَ مِنكُمْ وَأُوْلُواْ الأَرْحَامِ بَعْضُهُمْ أَوْلَى بِبَعْضٍ فِي كِتَابِ اللّهِ إِنَّ اللّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ ﴿75﴾

a
فارسی :

سوره‌ی ِ 8 : اَنفال ( غنيمت‌ها )

به نام خداوند رحمتگر مهربان
﴿1﴾ [ای پيامبر] از تو در باره غنايم جنگی می‏پرسند بگو غنايم جنگی اختصاص به خدا و فرستاده [او] دارد پس از خدا پروا داريد و با يكديگر سازش نماييد و اگر ايمان داريد از خدا و پيامبرش اطاعت كنيد
﴿2﴾ مؤمنان همان كسانی‏اند كه چون خدا ياد شود دلهايشان بترسد و چون آيات او بر آنان خوانده شود بر ايمانشان بيفزايد و بر پروردگار خود توكل می‏كنند
﴿3﴾ همانان كه نماز را به پا می‏دارند و از آنچه به ايشان روزی داده‏ايم انفاق می‏كنند
﴿4﴾ آنان هستند كه حقا مؤمنند برای آنان نزد پروردگارشان درجات و آمرزش و روزی نيكو خواهد بود
﴿5﴾ همان گونه كه پروردگارت تو را از خانه‏ات به حق بيرون آورد و حال آنكه دسته‏ای از مؤمنان سخت كراهت داشتند
﴿6﴾ با تو در باره حق بعد از آنكه روشن گرديد مجادله می‏كنند گويی كه آنان را به سوی مرگ می‏رانند و ايشان [بدان] می‏نگرند
﴿7﴾ و [به ياد آوريد] هنگامی را كه خدا يكی از دو دسته [كاروان تجارتی قريش يا سپاه ابوسفيان] را به شما وعده داد كه از آن شما باشد و شما دوست داشتيد كه دسته بی‏سلاح برای شما باشد و[لی] خدا می‏خواست‏حق [=اسلام] را با كلمات خود ثابت و كافران را ريشه‏كن كند
﴿8﴾ تا حق را ثابت و باطل را نابود گرداند هر چند بزهكاران خوش نداشته باشند
﴿9﴾ [به ياد آوريد] زمانی را كه پروردگار خود را به فرياد می‏طلبيديد پس دعای شما را اجابت كرد كه من شما را با هزار فرشته پياپی ياری خواهم كرد
﴿10﴾ و اين [وعده] را خداوند جز نويدی [برای شما] قرار نداد و تا آنكه دلهای شما بدان اطمينان يابد و پيروزی جز از نزد خدا نيست كه خدا شكست ناپذير [و] حكيم است
﴿11﴾ [به ياد آوريد] هنگامی را كه [خدا] خواب سبك آرامش‏بخشی كه از جانب او بود بر شما مسلط ساخت و از آسمان بارانی بر شما فرو ريزانيد تا شما را با آن پاك گرداند و وسوسه شيطان را از شما بزدايد و دلهايتان را محكم سازد و گامهايتان را بدان استوار دارد
﴿12﴾ هنگامی كه پروردگارت به فرشتگان وحی می‏كرد كه من با شما هستم پس كسانی را كه ايمان آورده‏اند ثابت‏قدم بداريد به زودی در دل كافران وحشت‏خواهم افكند پس فراز گردنها را بزنيد و همه سرانگشتانشان را قلم كنيد
﴿13﴾ اين [كيفر] بدان سبب است كه آنان با خدا و پيامبر او به مخالفت برخاستند و هر كس با خدا و پيامبر او به مخالفت برخيزد قطعا خدا سخت‏كيفر است
﴿14﴾ اين [عذاب دنيا] را بچشيد و [بدانيد كه] برای كافران عذاب آتش خواهد بود
﴿15﴾ ای كسانی كه ايمان آورده‏ايد هر گاه [در ميدان نبرد] به كافران برخورد كرديد كه [به سوی شما] روی می‏آورند به آنان پشت مكنيد
﴿16﴾ و هر كه در آن هنگام به آنان پشت كند مگر آنكه [هدفش] كناره‏گيری برای نبردی [مجدد] يا پيوستن به جمعی [ديگر از همرزمانش] باشد قطعا به خشم خدا گرفتار خواهد شد و جايگاهش دوزخ است و چه بد سرانجامی است
﴿17﴾ و شما آنان را نكشتيد بلكه خدا آنان را كشت و چون [ريگ به سوی آنان] افكندی تو نيفكندی بلكه خدا افكند [آری خدا چنين كرد تا كافران را مغلوب كند] و بدين وسيله مؤمنان را به آزمايشی نيكو بيازمايد قطعا خدا شنوای داناست
﴿18﴾ [ماجرا] اين بود و [بدانيد كه] خدا نيرنگ كافران را سست می‏گرداند
﴿19﴾ [ای مشركان] اگر شما پيروزی [حق] را می‏طلبيد اينك پيروزی به سراغ شما آمد [و اسلام پيروز شد] و اگر [از دشمنی] بازايستيد آن برای شما بهتر است و اگر [به جنگ] برگرديد ما هم بر می‏گرديم و [بدانيد] كه گروه شما هر چند زياد باشد هرگز از شما چيزی را دفع نتوانند كرد و خداست كه با مؤمنان است
﴿20﴾ ای كسانی كه ايمان آورده‏ايد خدا و فرستاده او را فرمان بريد و از او روی برنتابيد در حالی كه [سخنان او را] می‏شنويد
﴿21﴾ و مانند كسانی مباشيد كه گفتند شنيديم در حالی كه نمی‏شنيدند
﴿22﴾ قطعا بدترين جنبندگان نزد خدا كران و لالانی‏اند كه نمی‏انديشند
﴿23﴾ و اگر خدا در آنان خيری می‏يافت قطعا شنوايشان می‏ساخت و اگر آنان را شنوا می‏كرد حتما باز به حال اعراض روی برمی‏تافتند
﴿24﴾ ای كسانی كه ايمان آورده‏ايد چون خدا و پيامبر شما را به چيزی فرا خواندند كه به شما حيات می‏بخشد آنان را اجابت كنيد و بدانيد كه خدا ميان آدمی و دلش حايل می‏گردد و هم در نزد او محشور خواهيد شد
﴿25﴾ و از فتنه‏ای كه تنها به ستمكاران شما نمی‏رسد بترسيد و بدانيد كه خدا سخت‏كيفر است
﴿26﴾ و به ياد آوريد هنگامی را كه شما در زمين گروهی اندك و مستضعف بوديد می ترسيديد مردم شما را بربايند پس [خدا] به شما پناه داد و شما را به ياری خود نيرومند گردانيد و از چيزهای پاك به شما روزی داد باشد كه سپاسگزاری كنيد
﴿27﴾ ای كسانی كه ايمان آورده‏ايد به خدا و پيامبر او خيانت مكنيد و [نيز] در امانتهای خود خيانت نورزيد و خود می‏دانيد [كه نبايد خيانت كرد]
﴿28﴾ و بدانيد كه اموال و فرزندان شما [وسيله] آزمايش [شما] هستند و خداست كه نزد او پاداشی بزرگ است
﴿29﴾ ای كسانی كه ايمان آورده‏ايد اگر از خدا پروا داريد برای شما [نيروی] تشخيص [حق از باطل] قرار می‏دهد و گناهانتان را از شما می‏زدايد و شما را می‏آمرزد و خدا دارای بخشش بزرگ است
﴿30﴾ و [ياد كن] هنگامی را كه كافران در باره تو نيرنگ می‏كردند تا تو را به بند كشند يا بكشند يا [از مكه] اخراج كنند و نيرنگ می‏زدند و خدا تدبير می‏كرد و خدا بهترين تدبيركنندگان است
﴿31﴾ و چون آيات ما بر آنان خوانده شود می‏گويند به خوبی شنيديم اگر می‏خواستيم قطعا ما نيز همانند اين را می‏گفتيم اين جز افسانه‏های پيشينيان نيست
﴿32﴾ و [ياد كن] هنگامی را كه گفتند خدايا اگر اين [كتاب] همان حق از جانب توست پس بر ما از آسمان سنگهايی بباران يا عذابی دردناك بر سر ما بياور
﴿33﴾ و[لی] تا تو در ميان آنان هستی خدا بر آن نيست كه ايشان را عذاب كند و تا آنان طلب آمرزش می‏كنند خدا عذاب‏كننده ايشان نخواهد بود
﴿34﴾ چرا خدا [در آخرت] عذابشان نكند با اينكه آنان [مردم را] از [زيارت] مسجدالحرام باز می‏دارند در حالی كه ايشان سرپرست آن نباشند چرا كه سرپرست آن جز پرهيزگاران نيستند ولی بيشترشان نمی‏دانند
﴿35﴾ و نمازشان در خانه [خدا] جز سوت كشيدن و كف زدن نبود پس به سزای آنكه كفر می‏ورزيديد اين عذاب را بچشيد
﴿36﴾ بی‏گمان كسانی كه كفر ورزيدند اموال خود را خرج می‏كنند تا [مردم را] از راه خدا بازدارند پس به زودی [همه] آن را خرج می‏كنند و آنگاه حسرتی بر آنان خواهد گشت‏سپس مغلوب می‏شوند و كسانی كه كفر ورزيدند به سوی دوزخ گردآورده خواهند شد
﴿37﴾ تا خدا ناپاك را از پاك جدا كند و ناپاكها را روی يكديگر نهد و همه را متراكم كند آنگاه در جهنم قرار دهد اينان همان زيانكارانند
﴿38﴾ به كسانی كه كفر ورزيده‏اند بگو اگر بازايستند آنچه گذشته است برايشان آمرزيده می‏شود و اگر بازگردند به يقين سنت [خدا در مورد] پيشينيان گذشت
﴿39﴾ و با آنان بجنگيد تا فتنه‏ای بر جای نماند و دين يكسره از آن خدا گردد پس اگر [از كفر] بازايستند قطعا خدا به آنچه انجام می‏دهند بيناست
﴿40﴾ و اگر روی برتافتند پس بدانيد كه خدا سرور شماست چه نيكو سرور و چه نيكو ياوری است
﴿41﴾ و بدانيد كه هر چيزی را به غنيمت گرفتيد يك پنجم آن برای خدا و پيامبر و برای خويشاوندان [او] و يتيمان و بينوايان و در راه‏ماندگان است اگر به خدا و آنچه بر بنده خود در روز جدايی [حق از باطل] روزی كه آن دو گروه با هم روبرو شدند نازل كرديم ايمان آورده‏ايد و خدا بر هر چيزی تواناست
﴿42﴾ آنگاه كه شما بر دامنه نزديكتر [كوه] بوديد و آنان در دامنه دورتر [كوه ] و سواران [دشمن] پايين‏تر از شما [موضع گرفته] بودند و اگر با يكديگر وعده گذارده بوديد قطعا در وعده‏گاه خود اختلاف می‏كرديد ولی [چنين شد] تا خداوند كاری را كه انجام‏شدنی بود به انجام رساند [و] تا كسی كه [بايد] هلاك شود با دليلی روشن هلاك گردد و كسی كه [بايد] زنده شود با دليلی واضح زنده بماند و خداست كه در حقيقت‏شنوای داناست
﴿43﴾ [ای پيامبر ياد كن] آنگاه را كه خداوند آنان [=سپاه دشمن] را در خوابت به تو اندك نشان داد و اگر ايشان را به تو بسيار نشان می‏داد قطعا سست می‏شديد و حتما در كار [جهاد] منازعه می‏كرديد ولی خدا شما را به سلامت داشت چرا كه او به راز دلها داناست
﴿44﴾ و آنگاه كه چون با هم برخورد كرديد آنان را در ديدگان شما اندك جلوه داد و شما را [نيز] در ديدگان آنان كم نمودار ساخت تا خداوند كاری را كه انجام‏شدنی بود تحقق بخشد و كارها به سوی خدا بازگردانده می‏شود
﴿45﴾ ای كسانی كه ايمان آورده‏ايد چون با گروهی برخورد می‏كنيد پايداری ورزيد و خدا را بسيار ياد كنيد باشد كه رستگار شويد
﴿46﴾ و از خدا و پيامبرش اطاعت كنيد و با هم نزاع مكنيد كه سست‏شويد و مهابت‏شما از بين برود و صبر كنيد كه خدا با شكيبايان است
﴿47﴾ و مانند كسانی مباشيد كه از خانه‏هايشان با حالت‏سرمستی و به صرف نمايش به مردم خارج شدند و [مردم را] از راه خدا باز می‏داشتند و خدا به آنچه می‏كنند احاطه دارد
﴿48﴾ و [ياد كن] هنگامی را كه شيطان اعمال آنان را برايشان بياراست و گفت امروز هيچ كس از مردم بر شما پيروز نخواهد شد و من پناه شما هستم پس هنگامی كه دو گروه يكديگر را ديدند [شيطان] به عقب برگشت و گفت من از شما بيزارم من چيزی را می‏بينم كه شما نمی‏بينيد من از خدا بيمناكم و خدا سخت‏كيفر است
﴿49﴾ آنگاه كه منافقان و كسانی كه در دلهايشان بيماری بود می‏گفتند اينان [=مؤمنان] را دينشان فريفته است و هر كس بر خدا توكل كند [بداند كه] در حقيقت‏خدا شكست‏ناپذير حكيم است
﴿50﴾ و اگر ببينی آنگاه كه فرشتگان جان كافران را می‏ستانند بر چهره و پشت آنان می‏زنند و [گويند] عذاب سوزان را بچشيد
﴿51﴾ اين [كيفر] دستاوردهای پيشين شماست و [گر نه] خدا بر بندگان [خود] ستمكار نيست
﴿52﴾ [رفتارشان] مانند رفتار خاندان فرعون و كسانی است كه پيش از آنان بودند به آيات خدا كفر ورزيدند پس خدا به [سزای] گناهانشان گرفتارشان كرد آری خدا نيرومند سخت‏كيفر است
﴿53﴾ اين [كيفر] بدان سبب است كه خداوند نعمتی را كه بر قومی ارزانی داشته تغيير نمی‏دهد مگر آنكه آنان آنچه را در دل دارند تغيير دهند و خدا شنوای داناست
﴿54﴾ [رفتاری] چون رفتار فرعونيان و كسانی كه پيش از آنان بودند كه آيات پروردگارشان را تكذيب كردند پس ما آنان را به [سزای] گناهانشان هلاك و فرعونيان را غرق كرديم و همه آنان ستمكار بودند
﴿55﴾ بی‏ترديد بدترين جنبندگان پيش خدا كسانی‏اند كه كفر ورزيدند و ايمان نمی‏آورند
﴿56﴾ همانان كه از ايشان پيمان گرفتی ولی هر بار پيمان خود را می‏شكنند و [از خدا] پروا نمی‏دارند
﴿57﴾ پس اگر در جنگ بر آنان دست‏يافتی با [عقوبت] آنان كسانی را كه در پی ايشانند تارومار كن باشد كه عبرت گيرند
﴿58﴾ و اگر از گروهی بيم خيانت داری [پيمانشان را] به سويشان بينداز [تا طرفين] به طور يكسان [بدانند كه پيمان گسسته است] زيرا خدا خائنان را دوست نمی‏دارد
﴿59﴾ و زنهار كسانی كه كافر شده‏اند گمان نكنند كه پيشی جسته‏اند زيرا آنان نمی‏توانند [ما را] درمانده كنند
﴿60﴾ و هر چه در توان داريد از نيرو و اسبهای آماده بسيج كنيد تا با اين [تداركات] دشمن خدا و دشمن خودتان و [دشمنان] ديگری را جز ايشان كه شما نمی‏شناسيدشان و خدا آنان را می‏شناسد بترسانيد و هر چيزی در راه خدا خرج كنيد پاداشش به خود شما بازگردانيده می‏شود و بر شما ستم نخواهد رفت
﴿61﴾ و اگر به صلح گراييدند تو [نيز] بدان گرای و بر خدا توكل نما كه او شنوای داناست
﴿62﴾ و اگر بخواهند تو را بفريبند [ياری] خدا برای تو بس است همو بود كه تو را با ياری خود و مؤمنان نيرومند گردانيد
﴿63﴾ و ميان دلهايشان الفت انداخت كه اگر آنچه در روی زمين است همه را خرج می‏كردی نمی‏توانستی ميان دلهايشان الفت برقرار كنی ولی خدا بود كه ميان آنان الفت انداخت چرا كه او توانای حكيم است
﴿64﴾ ای پيامبر خدا و كسانی از مؤمنان كه پيرو تواند تو را بس است
﴿65﴾ ای پيامبر مؤمنان را به جهاد برانگيز اگر از [ميان] شما بيست تن شكيبا باشند بر دويست تن چيره می‏شوند و اگر از شما يكصد تن باشند بر هزار تن از كافران پيروز می‏گردند چرا كه آنان قومی‏اند كه نمی‏فهمند
﴿66﴾ اكنون خدا بر شما تخفيف داده و معلوم داشت كه در شما ضعفی هست پس اگر از [ميان] شما يكصد تن شكيبا باشند بر دويست تن پيروز گردند و اگر از شما هزار تن باشند به توفيق الهی بر دو هزار تن غلبه كنند و خدا با شكيبايان است
﴿67﴾ هيچ پيامبری را سزاوار نيست كه [برای اخذ سربها از دشمنان] اسيرانی بگيرد تا در زمين به طور كامل از آنان كشتار كند شما متاع دنيا را می‏خواهيد و خدا آخرت را می‏خواهد و خدا شكست‏ناپذير حكيم است
﴿68﴾ اگر در آنچه گرفته‏ايد از جانب خدا نوشته‏ای نبود قطعا به شما عذابی بزرگ می‏رسيد
﴿69﴾ پس از آنچه به غنيمت برده‏ايد حلال و پاكيزه بخوريد و از خدا پروا داريد كه خدا آمرزنده مهربان است
﴿70﴾ ای پيامبر به كسانی كه در دست‏شما اسيرند بگو اگر خدا در دلهای شما خيری سراغ داشته باشد بهتر از آنچه از شما گرفته شده به شما عطا می‏كند و بر شما می‏بخشايد و خدا آمرزنده مهربان است
﴿71﴾ و اگر بخواهند به تو خيانت كنند پيش از اين [نيز] به خدا خيانت كردند [و خدا تو را] بر آنان مسلط ساخت و خدا دانای حكيم است
﴿72﴾ كسانی كه ايمان آورده و هجرت كرده‏اند و در راه خدا با مال و جان خود جهاد نموده‏اند و كسانی كه [مهاجران را] پناه داده‏اند و ياری كرده‏اند آنان ياران يكديگرند و كسانی كه ايمان آورده‏اند ولی مهاجرت نكرده‏اند هيچ گونه خويشاوندی [دينی] با شما ندارند مگر آنكه [در راه خدا] هجرت كنند و اگر در [كار] دين از شما ياری جويند ياری آنان بر شما [واجب] است مگر بر عليه گروهی باشد كه ميان شما و ميان آنان پيمانی [منعقد شده] است و خدا به آنچه انجام می‏دهيد بيناست
﴿73﴾ و كسانی كه كفر ورزيدند ياران يكديگرند اگر اين [دستور] را به كار نبنديد در زمين فتنه و فسادی بزرگ پديد خواهد آمد
﴿74﴾ و كسانی كه ايمان آورده و هجرت كرده و در راه خدا به جهاد پرداخته و كسانی كه [مهاجران را] پناه داده و ياری كرده‏اند آنان همان مؤمنان واقعی‏اند برای آنان بخشايش و روزی شايسته‏ای خواهد بود
﴿75﴾ و كسانی كه بعدا ايمان آورده و هجرت نموده و همراه شما جهاد كرده‏اند اينان از زمره شمايند و خويشاوندان نسبت به يكديگر [از ديگران] در كتاب خدا سزاوارترند آری خدا به هر چيزی داناست

$
سوره‌ی ِ قبلی || سوره‌ی ِ بعدی